اشاره: در اندیشه امام خمینی «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» که شکل گرفته از تعالیم عالیه اسلام، قرآن و سنّت نبی‌اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است، «حب نفس و خودخواهی» منشا همه خطاها و انحرافات و کجروی‌هاست. ایشان گرچه انسان را در برابر این بلیه ضعیف می‌دانند و مقابله با این مساله را مشکل و محتاج به ریاضت برمی‌شمرند، اما چنین مقابله‌ای را علیرغم همه مشکلاتش، شدنی می‌دانند و راه آن را «ملاحظه خدا» در هرکاری تعیین می‌کنند. «ملاحظه خدا» در هرکاری، به این معنی که انسان‌ها در هر رتبه و درجه و پست و مقام، توجه به این نکته داشته باشند که پست‌ها و مقامات اعتباری هستند و ارزش دست زدن به هرکاری به واسطه داشتن هر پست و مقامی، تنها زمانی ارزشمند است که آن کار برای جلب رضایت خدا و ادای تکلیف الهی انجام شود. پس در اندیشه امام‌خمینی، برقراری عدالت، برآوردن انتظارات مردم، حمایت از مستضعفین، مبارزه با دیکتاتوری‌ها، در نظر گرفتن مصلحت مسلمین، پرهیز از اختلافات و تفرقه‌افکنی‌ها، رعایت انصاف در همه امور، روحیه خدمتگزاری نسبت به مردم داشتن، خود را حاکم دانستن و مردم را رعیت فرض کردن، پرهیز از انتقامجویی، انتقاد صحیح کردن، دوری از بداخلاقی‌های سیاسی و فردی و اجتماعی و... همه و همه، اگر با هدف کسب رضایت الهی شد، ارزشمند است و اگر خلاف این شد، خلاف اسلام و خلاف اخلاق اسلامی و ابتر خواهد ماند. امام خمینی، همواره تذکار می‌دهد که انسان باید توجه بکند که این چند روز ریاست‌ها و مسئولیت‌ها می‌گذرد و خیلی زود دوره‌های ریاست به پایان می‌رسد و افراد درصورتی موفق به کسب رضایت الهی می‌شوند که در تعامل با یکدیگر و عموم جامعه برادری و برابری را حفظ کنند و با هم برای این نظام و مردم و مملکتی کار کنند که از صدر اسلام تاکنون نمونه‌اش در جهان دیده نشده است. بیاناتی که در ادامه و در دو قسمت می‌آید، سخنان بسیار مهم و ارزشمند امام خمینی است که در بیستم شهریور 1359 در دیدار با برخی از دولتمردان ایراد فرمودند و از آنجا که هم به لحاظ تاریخی و هم به لحاظ فضای سیاسی مناسب این روزها می‌باشد، شما را به مطالعه آن دعوت می‌نماییم. قسمت اول این بیانات شنبه هفته قبل تقدیم خوانندگان گرامی روزنامه شد، اینک قسمت دوم آن را مطالعه می‌فرمایید.